Süt Tozu Nelere Kadir

İkinci Dünya Savaşı’ndan çıkmış dünyada bir taraf seçmek durumunda kalıp, senin himayene sığınmıştık.
Gominist olacak değildik elbet.
“Tam bağımsız Türkiye” diyenler de zaten kodese gidiyordu.
Milletçe, koşa koşa sana geldik.
Sen de bize, kutu kutu süttozu verdin.
Görmemişin süt tozu olmuş, almış yarasına dökmüş durumu.
O günlerde evimizde inek de var, manda da, ama okulda verilen şu süt tozu yok mu? Bizim halis inek sütünü, senin toz vınnnn diye sollayıp geçmişti.
Maskaralığın dibi doruğu yoktu (o gün bu gün yok).
Evden bardak götürürdük okula ki, sabah amariqhan sütü içebilelim.
Güne zinde, dinç başlayalım.
Yanında, tuzlu bir tereyağı da vardı ki, hiç sorma, o lezzet hala damağımdadır.

O günlerde dedin ki, “Eeeeey Türkiye, bak sağına, soluna! Gördün mü ne zavallı şu Avrupa? Savaştan çıkmış bin perişan halde, oysa sennn? Sen bir kükremiş küheylaaaan! Bir kısrak başı gibi uzanıyorsun Avrupa’ya beheyyy mübarek… Şimdi ben sana bir el vereyim, bir tarım cennetine dönüş, Avrupa’yı besle, paraya para deme, yeşil bir dolar havuzunda aksırana, tıksırana kadar …”.
Vallahi inandık.
Zaten, biz ne olsa inananlardandık.
1954 yılında, zamanın Cumhurbaşkanı, “Türkiye’de sarf edilen her dolar, mümbit bir toprağa ekilmiş refah ve bereket filizleri verecek bir tohum gibidir” diyerek, bize yol göstermişti.
Türkiye’nin 1948 yılında 1750 adet traktörü vardı.
Baktık Avrupa’yı besleyeceğiz, arkamızda da Sam Amıca.
Marshall yardımı ile 1952 yılında 31.415 traktörümüz oldu.
1955 yılına geldiğimizde 40 bini aştı traktör sayımız.

Yani?
Yanisi şu, pek kıymetlimiz, muhterem Sam Amca,
Biz sana çok şey borçluyuz.
Sayende, ülke köylüsü göz açıp kapayana kadar öküzden traktöre geçti, önüne orman, koru, maki ne bulduysa darmadağın edip, tarlaya çevirdi.
Göller, sazlıklar kurutuldu.
Gözünü para, mal mülk hırsı bürüdü.
Toprağı nasıl işlerim? Erozyon nedir, nasıl gelişir?
Toprağın üstündeki verimli organik tabaka nasıl korunur…?
Amaaann, sende! Tohumuna para mı verdik?
Büyük bir telaşla, topraklarımızı verimsiz çöllere çevirdik.

Ama esas marifet şu süt tozlarındaydı.
Neredeyse her çocuğun gönlüne girdi o günlerde.
Süt tozu üstünden ABD sevgisi.
ABD ve ABD tarzı yaşam biçimi.
Sen öğrenciler içsin diye gönderdin ama bizim marifetli bürokratlarımız onu elaltından stoklayıp, karaborsada satmaya başladılar.

Diyeceğim o ki, şu günlerde bizim milletin sana karşı duyguları biraz limoni, yollayıver gari iki gemi süt tozu, biraz da tuzlu tereyağı, seviveririz yeniden ne olacak ki?
Tohumuna para mı verdik?

Dr. Yücel Tanyeri
tanyeri@gmail.com